Η Εθνική βρισκόταν σε πλήρη ψυχολογική και τακτική ετοιμότητα για να «σβήσει» τους Ιρλανδούς, να κερδίσει την 'υποχρέωση' και να αποδείξει ότι με οποιονδήποτε τρόπο έχει όλα τα προσόντα για να είναι παρούσα στο EURO του επόμενου καλοκαιριού.
Το επιβλητικό διπλό της Ελλάδας στο Δουβλίνο απέναντι στην Ιρλανδία φέρει καθαρά την υπογραφή του Γκουστάβο Πογέτ. Αυτός ετοίμασε μια ομάδα που ήταν ψυχολογικά πλήρως προετοιμασμένη για μια μάχη με ένα τεράστιο 'πρέπει', αυτός διέταξε μια ομάδα στο γήπεδο που γνώριζε πώς να αποχωρήσει με τους τρεις βαθμούς στις αποσκευές της.
Όπως τονίζονται τα λάθη όταν... η κατάσταση πηγαίνει στραβά, έτσι πρέπει να αναγνωρίζονται τα επιτεύγματα στον δημιουργό τους όταν η γαλανόλευκη εμφανίζεται όπως την ονειρεύονται όλοι οι Έλληνες φιλάθλοι. Ήταν μια νίκη που προέρχεται από τη χρυσή δεκαετία 2004-14, όταν η Εθνική εισέρχονταν στο γήπεδο και γνώριζες ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα τα κατάφερνε.
Παρά τα αρχικά δύσκολα πέντε λεπτά, η ομάδα δεν κινδύνεψε σχεδόν καθόλου και απέκτησε τη νίκη με σχετική άνεση. Αν και αντιμετώπιζε μια αντίπαλη ομάδα χωρίς βαθμολογικά κίνητρα, τα πράγματα ποτέ δεν είναι εύκολα σε ένα βρετανικό στάδιο. Οι διεθνείς μας έκαναν τη νίκη να φαίνεται απλή, ισορροπώντας το παιχνίδι μετά το δεκάλεπτο και στη συνέχεια κατακυριεύοντας το πλήρως, επιβάλλοντας τους δικούς τους κανόνες, ρυθμό και στυλ παιχνιδιού. Πρόκειται για μια νίκη που είναι απόλυτα δίκαιη και αδιαμφισβήτητη, η οποία δεν αποδέχεται την παραμικρή κριτική. Ένα εύσημο, λοιπόν, στον προπονητή από την Ουρουγουάη, καθώς αυτή η ομάδα που βλέπουμε είναι κατασκευή του. Κατακτά την πρώτη θέση στον όμιλο του Nations League, ενώ τις δύο προηγούμενες φορές αποτύχαμε, και το όνειρο της πρόκρισης μέσω του ομίλου παραμένει ζωντανό, αν και πρέπει να γίνουν ακόμη δύο υπερβάσεις.
Η σημασία βρίσκεται στο γεγονός ότι παραμένουμε εντός διεκδικητικού πλαισίου μετά από 7 αγωνιστικές, και ο δρόμος είναι ανοικτός. Από τις ημέρες του Σκίμπε, είχαν περάσει χρόνια από την τελευταία φορά που είδαμε την Εθνική μας να έχει σοβαρές πιθανότητες να φτάσει σε τελική φάση ενός τουρνουά, από το οποίο απουσιάζει για περίπου μια δεκαετία. Τα στάδια της Γερμανίας φαίνονται λίγο πιο κοντά, και το όνειρο δεν είναι ούτε υπερβολικά φιλόδοξο, ούτε και απατηλό. Ακόμη και χωρίς τον Φορτούνη στην σύνθεση, παρόλο που όλοι συμφωνούν ότι το ταλέντο του είναι περίσσευμα για να είναι ο πρωταγωνιστής στην Εθνική. Ακόμη και αφήνοντας τον Κωνσταντέλια εκτός της 23άδας για τον αγώνα στο Δουβλίνο. Ακόμη και χωρίς τον Χατζηδιάκο σε ένα τόσο καίριο παιχνίδι. Ακόμη και με βασικούς παίκτες που δεν έχουν σταθερό χρόνο συμμετοχής στις ομάδες τους. Ο Πογέτ κατάφερε να δημιουργήσει ένα σύνολο που παίρνει αυτό που θέλει επί του γηπέδου και αποκτά το μετάλλιο και τη νοοτροπία ενός νικητή. Αρκετοί πιστεύουν ότι μια ενδεχόμενη ήττα στο Δουβλίνο θα επηρέαζε αρνητικά το κλίμα γύρω από τον Ουρουγουανό. Αυτό μπορεί να ισχύει. Ο ίδιος φρόντισε να σβήσει κάθε δυνατότητα συζήτησης. Η Εθνική μας ομάδα παραμένει όρθια, δυνατή και πανέτοιμη να αγωνιστεί μέχρι το τέλος, για να βρεθεί στους τελικούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Τι λείπει περισσότερο από αυτό το αίσθημα αναμονής...
VIDEO
GALLERY
