Ο Κώστας Μανωλιουδάκης επιχειρηματολογεί για το ντέρμπι στη Λεωφόρο, επισημαίνοντας την απόλυτη ανάγκη του Παναθηναϊκού για νίκη στην αναμέτρηση αδιέξοδου με την ΑΕΚ την Τετάρτη.
Στην τελευταία αγωνιστική πριν από τα πλέι οφς, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να επικρατήσει εκτός έδρας του Ολυμπιακού ενώ ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε από τον Άρη. Τα αποτελέσματα αυτά προκάλεσαν αντίθετα συναισθήματα και προσδοκίες μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων.
Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού υποδέχθηκαν θερμά την ομάδα μετά τη νίκη τους, ενώ στον ΠΑΟΚ, η πίστη των φιλάθλων φάνηκε να επηρεάζεται αρνητικά.
Στην τακτική μάχη, ο Φατίχ Τερίμ είχε ξεπεράσει τον Μεντιλίμπαρ και ο Ακης Μάντζιος τον Ραζβάν Λουτσέσκου, γίνοντας το κεντρικό θέμα συζήτησης.
Πλέον, ο Τερίμ αναλαμβάνει μια πιο συντηρητική προσέγγιση με την ίδια στρατηγική 4-4-2 που χρησιμοποίησε ο Μεντιλίμπαρ, προσπαθώντας να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό σε νίκη ενάντια στον ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου.
Αν τα πράγματα ήταν τόσο απλά στο ποδόσφαιρο όσο η επιλογή ενός σχηματισμού, τότε όλοι θα είχαμε ευκολότερη ζωή. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη.
Ο Παναθηναϊκός υπό την καθοδήγηση του Τερίμ βρέθηκε σε δύσκολη θέση χρησιμοποιώντας το σχηματισμό 4-3-3 κατά τη διάρκεια της ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, παρά την τελική του πρόκριση, ενώ ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ είχε υποστεί βαριά ήττα από τη Μακάμπι παίζοντας με τον ίδιο σχηματισμό λίγο καιρό πριν.
Οι προπονητές αξιολογούν και αναλύουν τέτοιες καταστάσεις, μερικές φορές κάνοντας και λάθη. Όμως, το ποδόσφαιρο αποτελείται από επιλογές - μερικές επιτυχημένες, μερικές όχι. Το σημαντικότερο δεν είναι η απουσία ενός σχεδίου, αλλά η ύπαρξή του ακόμη και αν δεν εφαρμοστεί επιτυχώς στο γήπεδο. Αυτό μπορεί να συμβεί στις καλύτερες ομάδες.
Ο Τερίμ επιχείρησε να πάρει τον Λουτσέσκου εξαπίνης, επιδιώκοντας να διαπεράσει την άμυνα του ΠΑΟΚ με την ταυτόχρονη χρήση των Ιωαννίδη και Σπόραρ.
Ωστόσο, ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που κατάφερε τον πλήρη αιφνιδιασμό, σκοράροντας στην πρώτη του επιθετική προσπάθεια στο παιχνίδι.
Ένα γκολ μόλις ξεκινήσει ένας αγώνας δεν αποτελεί κάτι το ασήμαντο. Αντιθέτως, όσοι πιστεύουν ότι ένα γκολ στα πρώτα λεπτά δεν επηρεάζει τη ροή ενός παιχνιδιού και την τακτική που έχει επιλεχθεί, πιθανότατα δεν έχουν ενασχοληθεί αρκετά με το ποδόσφαιρο.
Σαν να ήταν οφειλόμενο στον ΠΑΟΚ από την ποδοσφαιρική μοίρα για τον αποκλεισμό που υπέστη στο Κύπελλο στο ίδιο γήπεδο, με έναν τρόπο που συμβαίνει μία φορά στα πενήντα χρόνια. Την Κυριακή, το ποδόσφαιρο επανόρθωσε.
Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ προήλθαν από σοβαρά ατομικά λάθη των παικτών του Παναθηναϊκού, τα οποία με ένα απλό φάουλ θα είχαν αποφευχθεί, αλλά επίσης αποτελούν και συνέπεια της συνεχούς ποδοσφαιρικής δουλειάς στον ΠΑΟΚ επί ημερών Λουτσέσκου.
Οι καταστάσεις ή, αν προτιμάτε, οι στιγμές είναι σημαντικές σε ένα μεμονωμένο παιχνίδι, αλλά η ποδοσφαιρική φιλοσοφία, οι αρχές και η ισορροπία στις βασικές αρχές του παιχνιδιού είναι αυτές που παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο.
Το πρόβλημα είναι θεμελιώδες για κάθε ομάδα και με την πάροδο του χρόνου αυτό θα κρίνει τα πάντα.
Η απόφαση του Τερίμ να αλλάξει τακτική δεν είχε την επιθυμητή έκβαση, ούτε υπήρχε εμφανής λόγος για μια τέτοια σύγχυση στην ομάδα. Όμως, αυτός είναι ο Τερίμ - πάντα ήταν έτσι. Έτσι είχε επιτυχίες στο παρελθόν και δεν πρόκειται να αλλάξει τώρα στον Παναθηναϊκό.
Απρόοπτος, ανατρεπτικός και ασταθής, με μία στρατηγική που επικεντρώνεται αποκλειστικά στην επίθεση, αγνοώντας σε μεγάλο βαθμό την αμυντική δύναμη του αντιπάλου.
Ο αντίπαλος, ο ΠΑΟΚ σε αυτή την περίπτωση, αξιοποίησε πλήρως τα επιθετικά του πλεονεκτήματα και τις γρήγορες μεταβάσεις, χωρίς να αντιμετωπίσει ιδιαίτερη αντίσταση.
Ο Παναθηναϊκός ήταν δραματικά ανεπαρκής και ασυντόνιστος στην αμυντική του λειτουργία, ακριβώς εκεί που θα έπρεπε να είχε επικεντρωθεί περισσότερο.
Επιπλέον, σε ατομικό επίπεδο, ελάχιστοι παίκτες κατάφεραν να πληρούν τις απαιτήσεις του αγώνα με βάση τις δικές τους δεξιότητες.
Ο μόνος που ξεχώρισε και προσέφερε στιγμές λάμψης ήταν ο Μπερνάρ, που αναδείχθηκε σαν το φως μέσα στο σκοτάδι, με τον Ντραγκόφσκι να ακολουθεί.
Οι δύο πλάγιοι αμυντικοί, Βαγιαννίδης δεξιά και Μλαντένοβιτς αριστερά, σε διάταξη 4-4-2 με ρόμβο στο μέσο, όπου εκτελούσαν ρόλους σαν ακραίοι μπακ, αποτέλεσαν τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις.
Απογοητευτικός ήταν επίσης ο Σπόραρ, ενώ οι Ιωαννίδης και Μπακασέτας, οι "βαριές μονάδες" της ομάδας, φάνηκαν επηρεασμένοι, κυρίως ψυχολογικά, λόγω των υποχρεώσεών τους με την εθνική ομάδα.
Ο Τερίμ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Σλοβένο επιθετικό, παρότι δεν ήταν πλήρως έτοιμος, και τον Μλαντένοβιτς αντί του Χουάκαρ, παρά το γεγονός ότι ο Σέρβος αντιμετώπιζε γαστρεντερίτιδα την προηγούμενη μέρα. Τους λόγους για αυτή την επιλογή μόνο εκείνος γνωρίζει, αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό.
Γενικότερα, ο Παναθηναϊκός υπό την ηγεσία του Τερίμ δεν παρέχει καμία αίσθηση σταθερότητας. Φέρνει στο νου την εικόνα ενός καρδιογραφήματος, ικανού τόσο για την υψηλότερη επιτυχία όσο και για τη βαθύτερη αποτυχία, και ποτέ δεν είσαι βέβαιος για την εμφάνιση που θα έχει στο γήπεδο.
Καθώς προχωρούν τα πλέι οφ, τα συναισθήματα αλλάζουν από αγώνα σε αγώνα και τα συμπεράσματα αναθεωρούνται. Η «ισορροπία» στη διαχείριση των συναισθημάτων αποτελεί το κλειδί που θα καθορίσει την έκβαση στο τέλος της διαδρομής.
Το μόνο σίγουρο για τον Παναθηναϊκό είναι ότι στο ντέρμπι της Τετάρτης με την ΑΕΚ στη Λεωφόρο, δεν υπάρχει περιθώριο για αποτυχία. Είναι κυριολεκτικά ζωής ή θανάτου.
Εάν επικρατήσει, θα μειώσει τη διαφορά από την πρώτη ΑΕΚ στους τρεις βαθμούς και θα επανενταχθεί στη διεκδίκηση του τίτλου, διαφορετικά θα αποχαιρετήσει τις ελπίδες για το πρωτάθλημα με απογοήτευση.
